De donorconferentie die op 1 maart door Zweden en Zwitserland werd georganiseerd om geld in te zamelen voor Jemen, waar ’s werelds grootste humanitaire crisis woedt, was “teleurstellend”, aldus VN-Secretaris-Generaal António Guterres.
Er waren ongeveer 1,7 miljard dollar minder donaties dan vorig jaar en 1 miljard dollar minder dan in 2019.
“Miljoenen Jemenitische kinderen, vrouwen en mannen hebben dringend hulp nodig om te kunnen overleven. Hulp stopzetten is een doodvonnis”, zei de VN-baas.
Hij bedankte “degenen die gulle bijdrages hebben geleverd” en vroeg anderen “nog eens na te denken over wat zij kunnen doen om de ergste hongersnood die de wereld in decennia heeft gekend, te helpen voorkomen”.
Volgens de Zweedse minister voor Internationale Ontwikkelingssamenwerking, Per Olsson Fridh, woedt in Jemen momenteel de grootste humanitaire crisis ter wereld.
De situatie in Jemen is een aaneenschakeling van humanitaire rampen. Sinds 2014 woedt er een burgeroorlog, en wordt het land geteisterd door zware regenval, overstromingen, een oliecrisis, woestijnsprinkhanen, cholera-uitbraken en COVID-19. Grootschalige voedselonzekerheid en acute ondervoeding zijn er wijdverspreid, en worden verergerd door het gebrek aan financiële middelen voor hulporganisaties zoals het Wereldvoedselprogramme (WFP).
82% van de totale 29,8 miljoen Jemenieten heeft humanitaire hulp nodig en 19 miljoen mensen zijn het slachtoffer van het geweld. Momenteel krijgen amper 10,7 miljoen mensen humanitaire hulp, die 3,4 miljard dollar bedraagt.
Op de bijeenkomst werden de deelnemende lidstaten en andere donoren opgeroepen hun financiële bijdragen kenbaar te maken om het hoofd te bieden aan de dringende behoeften van het land.
“We moeten alles in het werk stellen om de wereld te verenigen om in te grijpen en de hongersnood te voorkomen en ook om Jemen een zekere mate van waardigheid terug te geven”, zei minister Olsson Fridh.
Minister voor Ontwikkelingssamenwerking Meryame Kitir maakte bekend dat België 5 miljoen euro zal vrijmaken om het Yemen Humanitarian Fund te steunen. Nederland zal 12 miljoen euro bijdragen aan dat fonds, en zal ook 6 miljoen euro vrijmaken voor de hulpprogramma’s van de Dutch Relief Alliance (DRA) in Jemen.
Bekroonde fotograaf
In de aanloop naar het evenement reisde de bekroonde fotograaf Giles Clarke voor de VN naar Jemen om portretten van vrouwen, mannen en kinderen te maken die getuigen over deze crisis.
Hanan, 35 jaar, moeder van twee kinderen. Ontheemd door de oorlog in Jemen.
“Toen de bombardementen dicht bij ons huis in Hudaydah kwamen, lieten we alles achter en vluchtten we weg. De weg naar Aden was heel moeilijk, er werden raketten en kogels afgevuurd op controleposten. Ik heb geen werk. Ik vraag mensen om hulp en om eten voor mijn kinderen. Soms krijgen we eten en soms krijgen we niets. Mijn zus stierf tijdens het bombardement in Hudaydah. Alles veranderde in mijn leven.”
Hanan is gescheiden en zorgt voor haar kinderen van 13 en 7 jaar.
Zahraa, 23 jaar. Ontheemd door de oorlog in Jemen.
“Ik ben getrouwd, en we hebben een dochter. Haar naam is Amal en ze is 2 jaar oud. We wonen samen met mijn moeder, mijn zussen en mijn broer. Mijn ouders zijn gescheiden. Wat me het gelukkigst maakt, is wanneer we allemaal samen zitten en praten over onze dromen. Mijn zus wil haar studie aan de universiteit afmaken. Mijn broer wil trouwen. Ik mis stabiliteit. Ik hoop dat we terug kunnen naar onze geboortestad.”
Yebrah, 50 jaar, moeder van tien kinderen. Ontheemd door de oorlog in Jemen.
“Ik heb 10 kinderen – 2 overleden en 8 in leven. Mijn kinderen zijn het kostbaarste in mijn leven. Het ergste wat ik heb meegemaakt is toen ik een van mijn zoons verloor aan een hersentumor.”
Taybah, 5 jaar. Ontheemd door de oorlog in Jemen.
Taybah, 5 jaar, ontheemd door de oorlog in Jemen. “Ik speel het liefst met mijn poppen.”
Kamal, 35 jaar. Ontheemd door de oorlog in Jemen.
“De situatie in Hudaydah was erg slecht. De huizen werden verwoest door beschietingen. Ik heb mijn vader verloren. Het leven hier is één dag werken en 10 dagen niet. We eten twee maaltijden per dag. Als we ontbijten en lunchen, dan eten we geen avondeten. Mijn zoon heeft een hartaandoening. De behandeling die hij nodig heeft is hier niet beschikbaar, die haal ik uit Hudaydah. Als hij een paar dagen stopt met de behandeling, wordt hij erg moe. Het is een levenslange behandeling. Waar ik het meest trots op ben is mijn zoon, hij houdt me overeind in het leven. Mijn zoon, Rakan, en zijn moeder. Mijn familie is het allerbelangrijkste. Het enige wat ik wens is dat mijn zoon geneest.”
Fatima, 45 jaar, moeder van elf kinderen. Ontheemd door de oorlog in Jemen.
“De bombardementen waren zo heftig. We moesten alles wat we konden dragen meenemen en onmiddellijk het huis verlaten. Ik heb mijn identiteitsdocumenten en alles wat belangrijk was achtergelaten”, vertelt Fatima. “We moeten een kamer huren, we kunnen niet in de tent leven door de wind en de hevige regen. We worden soms nat en dat is echt zwaar.”
Fatima heeft 11 kinderen. Ze vluchtte drie jaar geleden uit Hudaydah vanwege de luchtaanvallen en bombardementen.