Hervé Verhoosel

Op 23 en 24 mei vondin Istanbul de allereerste World Humanitarian Summit plaats. Hervé Verhoosel, een Belg met een uniek professioneel parcours, werd door Ban Ki-moon aangesteld als woordvoerder van deze historische top. Het uitgelezen moment om hem aan het woord te laten over het belang van netwerken en initiatief nemen.

“Ik ben nooit een goede student geweest”

Op zoek naar onafhankelijkheid besloot Hervé op het einde van zijn middelbare studies een eigen zaak op te starten. Met een startkapitaal van ongeveer 120 euro begon hij een kleine coöperatieve vennootschap die zich specialiseerde in public relations.

Wat hem vooral interesseerde, was het in contact brengen van mensen en het organiseren van evenementen. Hij wilde dat zijn werk concreet resultaat opleverde en daadwerkelijk het verschil maakte. “In het begin was dat heel tof. Ik begon op lokaal niveau, maar beetje bij beetje kreeg ik meer klanten en verwezenlijkte ik steeds meer. Ik werkte graag in de communicatiesector, tot grote ontsteltenis van mijn ouders die wilden dat ik rechten of economie zou studeren. Dat waren voor hen de enige mogelijke keuzes. Maar ik ben nooit een goede student geweest.” Toch begon Hervé later hogere studies in public relations, maar die zette hij na een jaar stop. “Ik was ervan overtuigd dat ik alles al wist.” Pas veel later, toen hij al bij de Verenigde Naties werkte, nam Hervé contact op met de Université Lumière Lyon II in verband met haar master in bedrijfscommunicatie.

“Ervaring en een professioneel netwerk maken het verschil voor werkgevers”

De verschillende stages die hij deed tijdens zijn middelbare schooltijd waren bijzonder leerrijk voor Hervé. Dankzij deze stages begon hij ook een netwerk op te bouwen. “Dat is het belangrijkste”, blikt Hervé terug. “Je moet stages echt serieus nemen. Vandaag hebben steeds meer jongeren een diploma en zijn er voor alle functies veel kandidaten. Ervaring en een professioneel netwerk maken het verschil voor werkgevers.” Volgens Hervé is het cruciaal om zich op de arbeidsmarkt te onderscheiden van anderen en te bewijzen dat je sneller het verschil kan maken dan anderen. Stage-ervaringen zijn daarom van onschatbare waarde.

Hervé werkte tien jaar lang als communicatieconsultant voor verschillende klanten, zoals de Internationale Crisisgroep (ICG), een ngo die zich inzet voor het voorkomen en oplossen van bloedige conflicten. Hij hield er zich hoofdzakelijk bezig met de agenda van de leden van de raad van bestuur die grotendeels uit voormalige staatshoofden en buitenlandministers bestond. Hoewel het om een beperkte rol ging, leerde hij enorm veel door met dergelijke topfiguren om te gaan en hen te observeren. Zo leerde hij vooral hoe je beleidsmakers kan beïnvloeden, en dat is precies waar hij zich vandaag zelf mee bezighoudt.

Vervolgens verhuisde Hervé samen met zijn gezin van Londen naar Genève. Daar werkte hij van thuis uit, nog steeds als zelfstandige, tot de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) hem contacteerde in verband met Roll Back Malaria (RBM), een campagne rond de strijd tegen malaria. Het ging slechts om een halftijdse functie van twee maanden, maar Hervé beschouwde het voorstel vooral als een kans om nieuwe mensen te leren kennen en vaker buitenshuis te werken. De campagneverantwoordelijken hadden snel door dat Hervé veel kon betekenen voor de campagne. Na amper twee maanden kreeg hij bijkomende verantwoordelijkheden en werd zijn contract verlengd.

Roll Back Malaria is een langdurig partnerschap dat deel uitmaakt van de Wereldbank en VN-entiteiten als WHO, UNDP en UNICEF. Het partnerschap brengt ook actoren uit de privésector en ngo’s samen. RBM coördineert de reactie en de maatregelen tegen malaria op wereldniveau en beheert eveneens de sensibiliseringscampagnes. Dankzij dit partnerschap is het aantal sterfgevallen als gevolg van malaria op vijftien jaar tijd gehalveerd. Vandaag sterven jaarlijks bijna 500 000 mensen aan malaria, terwijl dat voor de start van RBM nog een miljoen was.

Dankzij zijn werk voor de Roll Back Malaria-campagne werd Hervé uiteindelijk directeur van het RBM-bureau in New York. In die functie ontmoette hij veel interessante mensen en breidde hij zijn netwerk verder uit. Bovenal zette hij meerdere projecten op poten en kreeg hij de kans om veel te reizen. “Ik reisde 65 procent van de tijd. Dat vond ik echt geweldig.” Het idee dat de campagne mensenlevens kon redden, maakte de soms lastigewerkuren draaglijker.

Vooral zijn missies in Afrika hebben een diepe indruk nagelaten op Hervé. De dramatische realiteit in het veld blijft hem bij: “De bevolking heeft er niets. De dokters doen wat ze kunnen met de beperkte middelen en blijven ondanks alles toch lachen.” Toen hij drie jaar later eenzelfde ziekenhuis in Tanzania bezocht, stelde hij de vooruitgang vast in de strijd tegen malaria, waar hij zelf samen met vele anderen tot heeft bijgedragen. “Je bent verantwoordelijk voor een heel kleine druppel in de oceaan die zo’n resultaat oplevert. Dat maakt je gelukkig.”

“Op sommige momenten in het leven moet je ervoor kiezen om iets nieuws te ontdekken en een zeker risico te nemen”

Nadat hij acht jaar voor Roll Back Malaria had gewerkt, was het voor Hervé tijd om zich op een nieuw project te richten. VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon, die hij had leren kennen tijdens regelmatige ontmoetingen rond de strijd tegen malaria, vertrouwde hem op een dag toe dat hij een humanitaire top wilde organiseren. De top had een woordvoerder nodig en Hervé bleek de ideale kandidaat te zijn. “Deze functie verschilde erg van de baan die ik ervoor had. Hier lag de focus op de relaties met de media. Mensen verbonden mijn gezicht met het evenement. Dat was allemaal erg spannend.”

Toen hij besloot de functie van woordvoerder voor de top aan te nemen, wist Hervé dat het om een tijdelijke baan van drie maanden ging. Hij beschouwde de baan als een professionele keuze en besefte dat het een risico inhield omte kiezen voor een uiterst interessant project van slechts drie maanden in plaats van een vaste functie. Die keuze was echter het risico waard. “Op sommige momenten in het leven moet je ervoor kiezen om iets nieuws te ontdekken en een zeker risico te nemen”, laat hij optekenen.

De World Humanitarian Summit (23-24 mei 2016, Istanbul) was een uniek initiatief dat niet uitging van de lidstaten, maar van VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon zelf. Als kind werd Ban Ki-moon zelf geconfronteerd met een humanitaire crisis in Zuid-Korea. Hij beseft als geen ander welke proporties de huidige mondiale humanitaire crisis aanneemt: bijna 125 miljoen mensen hebben op dit moment nood aan humanitaire hulp, een recordaantal sinds de Tweede Wereldoorlog. Bovendien blijft dit aantal elke dag stijgen. Deze top had als doel alle belanghebbenden rond de tafel te brengen. De 6000 deelnemers kregen er de kans om hun eigen ideeën voor te stellen of zich te verbinden tot een of meerdere van de vijf pijlers van de humanitaire agenda. Naast wereldleiders waren ook ngo’s en vertegen-woordigers van gemeenschappen uit risicolanden aanwezig. Deze laatsten kregen de kans om rechtstreeks hun situatie en noden toe te lichten.

Op het moment van het interview wist Hervé nog niet wat hij na de top zou doen. De trage VN-administratie maakt het er niet gemakkelijker op. “Het kan maanden duren om een nieuwe functie te vinden.” Wij maken ons echter geen zorgen. Met zijn atypisch parcours en vele contacten zal Hervé zich ongetwijfeld snel inzetten voor een nieuw project.

UNRIC BENELUX ([email protected]) – juni 2016 – Auteur: Alexiane Renier – Vertaald uit het Frans door Silke Van Den Haute