Zwangere vrouwen bezorgd over bevalling tijdens COVID-19, verloskundigen steunen – vanop afstand

zwangere vrouw
Foto: Unsplash, Anna Civolani

Terwijl verpleegkundigen en artsen aan de frontlinie werken om de COVID-19-uitbraak aan te pakken, blijven andere gezondheidsmedewerkers zorgen voor patiënten die niet met het virus besmet zijn. Geconfronteerd met nieuwe hindernissen, hebben zij hun werkwijze moeten aanpassen. Vooral vroedvrouwen bekijken hoe ze zwangere vrouwen kunnen helpen, nu ze in sommige landen niet eens in de buurt mogen komen.

In 2020, het Internationaal Jaar van de Verlos- en Verpleegkundigen, zijn deze twee beroepsgroepen nog altijd even essentieel. Ze staan ook voor extreme uitdagingen. UNRIC sprak eerder al met verpleegkundigen in heel West-Europa. In dit artikel onderzoeken we hoe verloskundigen hun werk moeten aanpassen om de zorg voor aanstaande moeders tijdens de pandemie in stand te houden.

Emotionele hulp voor zwangere vrouwen

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zegt dat er geen bewijs is voor een verhoogd risico op een ernstige ziekte als gevolg van een COVID-19 infectie, of dat het virus kan worden overgedragen van moeder op kind. Toch maken zwangere vrouwen in heel Europa zich zorgen over hun zwangerschap en het vooruitzicht op een eventuele bevalling tijdens de pandemie.

In feite zijn veel vrouwen zo bezorgd dat ze zelfs een bevalling in een ziekenhuis in vraag stellen. Zo meldt de Vlaamse Beroepsorganisatie voor Vroedvrouwen (VBOV) bijvoorbeeld dat steeds meer zwangere vrouwen in België ervoor kiezen om thuis te bevallen.

Hun bezorgdheid is niet ongegrond. Hoewel de omstandigheden per land verschillen, gelden er overal nieuwe beperkingen. In Duitsland hebben sommige ziekenhuizen de aanwezigheid van partners bij geboortes verboden en worden vrouwen veel eerder dan normaal, slechts enkele uren na de bevalling, ontslagen. In Ierland, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk mag ondertussen nog steeds één persoon de vrouw bij de bevalling begeleiden. In bijna alle landen zijn bezoeken verboden.

Verloskundigen zeggen dat dit ook hun werk bemoeilijkt, omdat ze af en toe afhankelijk zijn van de partner van de moeder. Ze kunnen de rug van de moeder masseren, een koud washandje op haar voorhoofd leggen, een kopje thee voor haar halen. Kortom aan haar zijde staan.

De bezorgdheid om alleen te bevallen is er een die verloskundigen zeer serieus nemen. Meer dan ooit vinden zij het ook hun taak om zwangere vrouwen, maar ook vrouwen met pasgeboren baby’s, emotioneel te ondersteunen terwijl hen gevraagd wordt om fysiek contact tot een minimum te beperken. “Ik vind dit moeilijk omdat ik de face-to-face interactie met vrouwen waardeer,” zegt een Ierse verloskundige. In plaats daarvan praten ze nu vaker aan de telefoon of laten ze spraakberichten achter om contact te houden.

Creatieve oplossingen

Vaker bellen is slechts één van de manieren waarop verloskundigen technologie in hun voordeel gebruiken. Omdat prenatale lessen niet meer kunnen plaatsvinden, bedenken verloskundigen in heel Europa nieuwe manieren om vrouwen voor te bereiden op de bevalling.

Via video-opnames met poppen laten ze toekomstige ouders zien hoe ze baby’s kunnen positioneren en masseren om hun buikpijn te verlichten. Anderen geven livestream groepslessen over geboortevoorbereiding.

Waar partners niet bij de geboorte aanwezig mogen zijn, zoeken verloskundigen oplossingen in de vorm van videogesprekken. Zo kunnen ze tijdens de bevalling met de moeder praten en de eerste schreeuw van het kind horen, zij het virtueel.

In Duitsland is een jonge vrouw een start-up begonnen in samenwerking met de Duitse Verloskundigenvereniging (DVV) om een digitaal platform op te zetten om zelfstandige verloskundigen in contact te brengen met aanstaande moeders. Zwangere vrouwen worden aangemoedigd om het platform te gebruiken en een online verloskundige te vinden.

Verloskundigen hebben ook ondersteuning nodig

Maar zoals vele verloskundigen aangeven, worden ze zelf in de steek gelaten, hoewel ze extra moeite doen. “Er is geen twijfel dat wie in de kraamzorg werkt, er alles aan doet om moeders en pasgeborenen zo goed mogelijk te begeleiden, maar ook de medewerkers in de kraamzorg moeten worden ondersteund”, zegt Joeri Vermeulen van de Europese Vereniging voor Verloskundigen.

Net als andere gezondheidsmedewerkers hebben zij te kampen met het gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen, zowel voor hun eigen bescherming als voor die van de vrouwen die zij in het ziekenhuis verzorgen. Samen met elf andere Europese beroepsorganisaties in de gezondheidszorg dringt de Europese Vereniging voor Verloskundigen er bij de autoriteiten op aan om bescherming te garanderen voor degenen die zich in de frontlinie bevinden tegen COVID-19.

In Ierland en het Verenigd Koninkrijk zijn sommige verloskundigen overgeplaatst naar andere afdelingen binnen het ziekenhuis, zoals de afdeling intensieve zorgen. Als gevolg daarvan is in het Verenigd Koninkrijk een vijfde van de kraamafdelingen gesloten. Hoewel zij begrijpen waarom dit nodig is, maken de verloskundigen zich zorgen dat zij niet in de buurt zijn als er complicaties zouden optreden tijdens de zwangerschap, of om aanstaande moeders te helpen die op hen vertrouwen.

Het werk van verloskundigen is in enkele weken tijd drastisch veranderd. Hun werkethiek is echter niet veranderd. Het is duidelijk dat de pandemie hen er niet van heeft weerhouden om vrouwen in moeilijke tijden zo goed mogelijk te ondersteunen, met creativiteit en vastberadenheid.