Op 17 november ontvangt Sigrid Kaag, de Speciale Coördinator voor Libanon, de Carnegie Wateler Vredesprijs in het Vredespaleis in Den Haag, omwille van haar uitmuntende bijdrage in het bevorderen van de vrede. Met meer dan 24 jaar ervaring in diplomatie en de Verenigde Naties, is Sigrid Kaag een diplomatiek zwaargewicht.
“Ik was niet gefocust op een specifiek carrièrepad”
Sigrid Kaag begon haar studies in Egypte, waar ze een bachelordiploma in Midden-Oostenstudies behaalde aan de American University in Caïro. Hierna verhuisde Kaag naar het Verenigd Koninkrijk, waar ze Internationale Relaties studeerde aan St. Anthony’s college in Oxford. Kaag sloot haar studies af met een master in Midden-Oostenstudies aan de Universiteit van Exeter. “Ik had een brede interesse in politiek en internationale zaken toen ik jong was. Ook conflict en opportuniteiten voor vrede interesseerden me. Het was een eerder natuurlijke keuze. Het voelde logisch aan om verder te gaan in het veld dat ik gekozen had.”
Nadat ze afgestudeerd was, ging Sigrid Kaag aan de slag bij Shell International. “Sommige mensen weten onmiddelijk wat ze willen doen bij de aanvang van hun studies. Ik was geïnteresseerd in vele dingen: politiek, politieke wetenschappen en internationale aangelegenheden. Van daaruit is het vrij natuurlijk dat je een carrière in de diplomatie begint te overwegen, misschien bij de VN, misschien bij Buitenlandse Zaken. Maar ik was niet gefixeerd op een bepaald carrièrepad.” Haar eerste job bij Shell bestond vooral uit internationale marketing en het opvolgen van de OPEC-landen. “En daarna begon ik bij Buitenlandse Zaken, na mijn eerste ervaringen bij Shell International begon ik bij Buitenlandse Zaken”.
Na haar job bij het Nederlands Ministerie van Buitenlandse Zaken, waar ze plaatsvervangend hoofd van het department Politieke Zaken van de Verenigde Naties was, ging Sigrid Kaag aan de slag bij de Verenigde Naties. Haar eerste ervaring deed ze op bij UNRWA, de Organisatie van de Verenigde Naties voor hulpverlening aan Palestijnse vluchtelingen in het Nabije Oosten. Voor Kaag was werken bij de Verenigde Naties nooit een doel op zich, maar vervulde het simpelweg haar ambitie. “Ik zag het als een Auteurs: Célia Dejond, Astrid De Vos en Tom Stevens persoonlijke ontwikkeling in mijn leven, de volgende stap. Ik kreeg de kans om voor UNRWA te gaan werken en besloot om de overstap te maken.”
“Wat me inspireert zijn de noden en behoeften die ons allen aanbelangen”
Sigrid Kaag heeft ondertussen al meer dan twintig jaar op de teller bij de Verenigde Naties. Na haar eerste ervaringen bij de VN-familie voor UNRWA, wou ze graag verder gaan binnen de organisatie. Ze ging aan de slag voor andere agentschappen, zoals UNICEF, en de recent bij de VN aangesloten Internationale Organisatie voor Migratie (IOM).
“Wat me inspireert zijn de noden en behoeften die ons allen aanbelangen”, vertelt Sigrid Kaag over haar werk bij de Verenigde naties. Werken in de sector van diplomatie heeft haar geleerd positief te blijven. In de toekomst ziet ze zichzelf zowel binnen als buiten het VN-systeem werken. Sigrid Kaag vindt dat mensen wel eens de politieke dimensie onderschatten waar mensen die werken voor de VN moeten mee rekening houden. “Wij houden ons steeds aan het mandaat dat we krijgen van de Verenigde Naties. Meer mogen wij niet doen. Het is daarom soms niet zo eenvoudig om de doelstellingen die we voorop stellen ook daadwerkelijk te halen. Het is soms niet eenvoudig om een international carrière te starten. Vooral op persoonlijk vlak. Specifiek voor families is de mobiliteit van een carrière bij de Verenigde Naties een struikelblok. Wanneer je gestationeerd bent op een moeilijke locatie, ben je vaak voor lange tijd weg van familie, vrienden en geliefden. “men ziet vaak slechts de glamour en de opwindende kant van een internationale carrière, maar mensen vergeten dat daar ook eenzaamheid mee gepaard gaat”.
In Libanon werkt Sigrid Kaag echter in een family duty station en is ze dicht bij haar familie. Ze benadrukt ook dat ze erg veel voldoening in haar werk vindt, vooral door haar geloof in het werk van het internationale systeem. “Niet alleen in dat van de VN, maar ook in het werk van alle actoren, of het nu bilaterale regeringen, civil society structuren, de private sector of niet-gouvernementele organisaties zijn.” Ze is ook zeer blij dat ze de kans heeft gekregen om in Libanon te werken. “Je krijgt al de schoonheid van Libanon te zien, maar tegelijkertijd zie je ook zeer veel mensen die in heel moeilijke omstandigheden leven.”
“We werken allemaal naar hetzelfde doel toe”
Vorige week was Sigrid Kaag in Nederland om de Carnegie Wateler Vredesprijs te ontvangen. Ze ziet het niet als een persoonlijke verdienste, maar eerder als een teamprestatie. “Ik zie dit vooral als een beloning en een erkenning voor de rol en het werk van de Verenigde Naties op het vlak van vredeshandhaving en conflictpreventie. De ontwapeningsmissie voor de vernietiging van chemische wapens in Syrië maakte deel uit van een groter geheel, waarvan het einddoel het einde van de wreedheden in Syrië was. Dit valt binnen het Verdrag inzake Chemische Wapens.
Als de Regionale Directeur voor het Midden-Oosten voor UNICEF, stond ze aan het hoofd van meer dan 1000 werknemers. “Al deze mensen werken in hun eigen expertiseveld, maar we werken allemaal naar hetzelfde doel toe. Vaak is het het leiderschap dat al de lof krijgt voor wat er samen bereikt is, maar wij zijn een team. Dit is ook een erkenning voor alle mensen die achter de schermen werken om onze doelen te realiseren.”
Op de vraag welk advies Kaag heeft voor studenten of jonge mensen die geïnteresseerd zijn in een internationale carrière, antwoordt de Speciale Coördinator voor Libanon dat jongeren gewoon hun interesses moeten volgen en niet compleet gefixeerd moeten zijn op werken voor de Verenigde Naties. Volgens haar zijn er “meerdere manieren om succesvol te zijn en professionele voldoening of geluk te bereiken”.
